Federal Sivil Koruma ve Afet Yardımı Ofisi Başkanı Tiesler, Almanya’nın son yıllarda savaş riskini gerçek bir olasılık olarak değerlendirmediğini, ancak bu yaklaşımın artık geçerliliğini yitirdiğini söyledi. Süddeutsche Zeitung’a konuşan Tiesler, “Uzun yıllar boyunca savaş, Alman kamuoyunda ve devlet kurumlarında gerçek bir hazırlık konusu olarak görülmedi. Ancak bu bakış açısı değişmek zorunda” dedi.
4 YIL İÇİNDE HAZIRLIK ŞART
Tiesler’e göre Almanya’nın önümüzdeki 4 yıl içinde Rusya’dan gelebilecek bir askeri saldırıya karşı hazır hale gelmesi gerekiyor. Bu hazırlık, sadece askeri güçle sınırlı değil; sivil savunma ve altyapı düzeyinde de kapsamlı önlemleri içeriyor. Almanya’nın bu süreçte güvenlik reflekslerini yeniden yapılandırması gerektiğine dikkat çeken Tiesler, halkın da bu konuda bilinçlendirilmesinin önemine vurgu yaptı.
SİVİL SIĞINAK AĞI GENİŞLETİLECEK
Tiesler’in en dikkat çeken önerilerinden biri, ülke genelinde sığınak kapasitesinin ciddi ölçüde artırılması oldu. Almanya’nın çeşitli kentlerinde tüneller, metro istasyonları, yer altı otoparkları, kamu binalarının bodrumları ve benzeri altyapılar sivil savunma amaçlı sığınaklara dönüştürülecek. Bu yapılar, özellikle yoğun nüfuslu bölgelerde acil durumlar için güvenli barınma alanları haline getirilecek.
1 MİLYON KİŞİYE KADAR KAPASİTE PLANLANIYOR
Almanya'nın hedefi, en az 1 milyon vatandaşa savaş ya da afet durumunda sığınma imkânı sunabilecek altyapıyı oluşturmak. Bu doğrultuda ülke genelinde kapsamlı bir değerlendirme ve dönüştürme süreci başlatılacak. Tiesler, bu adımların sadece birer savunma hamlesi olmadığını, aynı zamanda halkın moralini ve dayanıklılığını artıracak stratejik bir güvenlik planlaması olduğunu ifade etti.
AVRUPA'NIN GÜVENLİK ALGISI DÖNÜŞÜYOR
Almanya'nın bu hamlesi, Avrupa'nın genel güvenlik paradigmasındaki değişimi de yansıtıyor. Birçok Avrupa ülkesi, Rusya’nın saldırgan politikalarına karşı daha dirençli hale gelmek için askeri bütçelerini artırırken, sivil savunma alanında da yeni yatırımlar yapıyor. Almanya'nın attığı bu adım, kıtanın uzun yıllar süren “barış içinde yaşama” anlayışının yerini daha temkinli bir yaklaşıma bırakmakta olduğunu ortaya koyuyor.
