Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ile İngiltere Başbakanı Keir Starmer arasında imzalanan 20 adet Eurofighter savaş uçağı anlaşması, Yunanistan’da askeri ve diplomatik dengeleri yeniden gündeme taşıdı. Anlaşma, Türkiye’nin 75 yıl sonra ilk kez ABD’de üretilmeyen bir savaş uçağı alımı olarak kayıtlara geçti.
Atina’da savunma çevreleri, Türkiye’nin bu adımının sadece askeri modernizasyon değil, aynı zamanda Avrupa ile yeni bir savunma işbirliği dönemi anlamına geldiği görüşünde.
EGE’DE GÜÇ DENGESİ TARTIŞMASI
Yunan basınında yer alan değerlendirmelerde, Türkiye’nin sadece 20 adet Eurofighter değil, Katar ve Umman’dan alınması planlanan 24 ek uçakla birlikte toplamda 44 Eurofighter filosuna sahip olabileceği vurgulandı. Bu durumun, Ege’deki Türk-Yunan askeri dengelerini etkileyip etkilemeyeceği tartışma konusu oldu.
Bazı Yunan yorumcular, “Türkiye’nin hava kuvvetleri güçleniyor, Ege’de üstünlük dengesi değişebilir” derken; diğerleri, Yunanistan’ın Fransa’dan aldığı 24 Rafale, ABD’den temin edeceği 20 F-35 ve modernize edilen 82 F-16 filosu sayesinde üstünlüğün Atina’da kalacağı görüşünü savundu.
“EUROFIGHTER, AMERİKAN BAĞIMLILIĞINDAN ÇIKIŞ”
Yunanistan’da dikkat çeken bir diğer yorum ise, Türkiye’nin ilk kez ABD üretimi olmayan bir savaş uçağını tercih etmesi oldu. Yunan basını, bu tercihin Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın savunma sanayisinde Avrupa ile işbirliği sinyali verdiği anlamına geldiğini yazdı.
Anlaşma ayrıca, Atina, Kıbrıs Rum Yönetimi ve Fransa’nın Türkiye’yi Avrupa Savunma Programı’ndan (SAFE) dışlama çabalarının sürdüğü bir dönemde imzalandı. Buna karşılık İspanya ve İtalya’nın Türkiye’nin programa dahil edilmesine sıcak baktığı ifade edildi.
ATİNA’DA ENDİŞE Mİ KAPILDI?
Yunan savunma uzmanları, Türkiye’nin Eurofighter filosuna entegre edeceği Meteor ve Brimstone gibi modern füze sistemlerinin, Ege hava sahasında caydırıcı etki yaratabileceğini belirtiyor. Atina yönetimi ise, “Eurofighter’lar Ege’de dengeleri değiştirmez” yönünde resmi bir duruş sergiliyor.
Ancak kulislerde, Türkiye’nin savunma sanayisindeki bağımsızlaşma hamlesi ve Batı ittifakı içinde yeni denge arayışları, Yunanistan açısından uzun vadede stratejik bir endişe olarak değerlendiriliyor.
