Babalar Günü’ne Mukadder’in Kaleminden
Baba…
Hayatımızın sessiz kahramanı.
Anne kadar görünmez belki ama yokluğu her köşeyi üşüten o ağır varlık.
Bir duruşla, bir bakışla anlatır sevgisini.
Kimi zaman sertçe susar ama aslında içi titreyerek sever.
Omzunda bir dağ, gölgesinde bir ömür taşır.
Baba, bir güvenlik duygusudur.
Korktuğunda aklına gelen en güvenli ilk kişidir,
Sevindiğinde paylaşmak istediğin ilk göz.
Ve çoğu zaman, teşekkür edemeden geçeriz o gölgenin altından...
Bugün Babalar Günü.
Hediye alınan, mesajlar atılan, belki bir telefonla aranan nice babaya bir selam günü…
Ama bazılarımız için bu gün, çok daha derin…
Çünkü sadece babalık değil, adamlık da anlatılmalı bazen.
Ve bazı babalar, sadece baba değil, bir çınardır…
Tıpkı benim babacığım gibi.
İlk Kez Sana Sarılamayacağım, Koca Çınarım...
Bu yıl ilk kez Babalar Günü’nde sana sarılamayacağım babacığım…
Hastane odasının sessizliğinde beklerken, ellerini uzaktan izlemek, nefesini dinlemek… Bu defa gözlerine bakarak değil, içimden sarılıyorum sana.
Ve içimden bir şükür yükseliyor:
“Ne büyük şansmış benim, senin evladın olmak.”
Sen her zaman az konuşan, çok seven adamlardandın.
Sözlerin değil, duruşun vardı.
Eve gelişin bir huzur, oturuşun bir güvenlik duvarıydı.
Ben seni hep bir dağ gibi gördüm… Hep güçlü, hep yerli yerinde duran…
Ama yıllar geçince anladım ki, sen sadece bir baba değilmişsin...
Sen bizim “koca çınarımız” olmuşsun.
Ve torunların sana “Necomuz”, “Tontişimiz” derken aslında sevginin en içten hâlini dile getiriyorlar.
Çünkü onlar da senin yüreğini gördü.
Bir çocuğun gözünden kaçmayacak kadar büyüktü senin sevgin.
Biliyor musun babacığım, seninle aramızda geçen anılarda hep sade bir sıcaklık vardı.
Ne büyük sözler, ne sahneler…
Ama bir sabah seninle kahvaltı etmek, akşamüstü birlikte yürümek, birlikte bir çay içmek…
İşte hayat dediğin, o anlardaydı.
Bu Babalar Günü’nde senin yanındayım ama sana dokunamıyorum.
Ama sana olan sevgim, bin sarılmadan daha güçlü bugün.
Kalbim seninle, elim senin ellerinde olmasa da içimde tutuyorum seni.
Sen bizim koca çınarımızsın, babacığım.
Her zaman öyle kalacaksın.
Ve şimdi, bu satırlarla sana dokunuyorum babacığım...
Belki fiziksel olarak sarılamıyorum sana ama inan, bu kelimelerin her birinde sana sarılmış bir evlat var.
Kalbimde seninle büyüyen bir minnet, bir sevgi, bir bağlılık taşıyorum.
Ne zaman adını ansam içim titriyor; hem şükürle hem özlemle…
Seninle geçen her an için, bana kattığın her değer için binlerce kez teşekkür ederim.
Bu Babalar Günü’nde sadece baba olduğun için değil, sen gibi bir baba olduğun için eğiliyorum önünde.
Başım, yine her zamanki gibi senin gölgende…
Mukadder ben;
Öncelikle koca çınarımın ve “gerçekten” baba olmayı başarmış tüm babaların gününü kutlayan…
